“Dla Mentzena widziałbym rolę trenera naszej reprezentacji. Niech się chłopak sprawdzi”

Nie jestem skłonny do wzruszeń, ale jego cmentarna przemowa przejęła mnie niemal do łez i poczułem współczucie, jakie czasem odczuwa się przy oglądaniu czyjejś kompromitacji – niby radość, ale podszyta zażenowaniem.

Na czarnym, jakże adekwatnym tle, Menzten z wyrazem twarzy Fantomasa, czasami z nerwowym tikiem prezentując sławne już z TikToka uzębienie, opowiadał, że nie udało się wywrócić stolika – chodziło o stolik, przy którym starzy wyjadacze polityczni ustalają zasady gry.